Bilmek ile bildiğini yaşamak anladım ki aynı seviyelerdeki evrenler değil.
Biliyorsun, taaa içinde hissediyorsun ama yapmıyorsun/yapamıyorsun.
Aslında yapmak doğru kelime değil: olmuyor.
Bilmek seni yapabilir kılan bir eylem değil.
Ve belki de hatta yapabilmek bilgiden bağımsız.
Oluveriyor.
Bilme evreni ile yapma evreni oyunun farklı evreleri.
Tıpkı bilgisayar oyunlarında olduğu gibi bir kilit var aralarında açılması gereken.
Bilmek o kilidin anahtarı değil ne yazık ki.
Durum böyleyken acı çekmemek olanaksız.
Sürekli bir debelenme, sürekli bir çelişki......
Bilmediğinde bağımsızsın acıdan, yapmaktan....
Peki kilidi açacak olan ne?
Çok sevdiğim bir söz vardır..kim söylemiş belli değil.
Aslında en sevdiğim söz demeliyim.
Belki de hayatımın tek sözü, son sözü:
Sanırım bu söz kilit/anahtar, yapma/olma ikilemini çözüyor.
gerisine sonra devam edeyim bana bu kadarı yetti bugün.