30 Kasım 2010 Salı

PAUSE

Şu sıralar aklıma, zihnime, yüreğime dolan bir sürü cümle varken yazmak istemeyişim nedendir bilinmez. İstememek de denmez buna; yazamamak belki de sadece yazmamak........
Ama burdayım herdaim. Takipteyim, okuyorum......
Tıpkı hayatı okumaya çalıştığım gibi, belki de yorum da yazmamalıyım...ama yazmak istiyorum bazılarına.......

22 Kasım 2010 Pazartesi

KIZÇELERİM BENİM

Çok şanslıyım çoookkkk.
Dünyalar tatlısı 3 kızım var. Sanki dünyaya gelmemin tek nedeni onlar. Onlarla tanışmak. Onların annesi olmak. Onları izlemek kavga ederlerken, oyun oynarlarken, sohbet ederlerken, gecenin derinlerinde yolculukta, arabanın arkasında, kafa kafaya vermiş uyurken. Fatma Pınar ortada araba koltuğunda, bizimkilere pek yer kalmıyor artık. İkisi de yaslamış başını Fatma hanımın koltuğuna, başbaşa uyuyorlar.
Dönüp dönüp baktım, güldüm, içimden ağladım, dualar ettim.
Hiç ayrılmayalım, şuan dursun. Bu anda kalalım. zamanda ilerlemek beni ürkütüyor. Şuan sığınak gibi, sakin, huzurlu. Fotoğrafını bile çekmek istemedim, uyanmasınlar diye. O resmi yüreğime kazıdım. yarın onlar belki uzaklardayken hatırlamak için yada biraradayken onlara anlatmak için.
Çon şanslıyım çoookkkk.
Dünyalar tatlısı 3 tane kızım var.

4 Kasım 2010 Perşembe

İŞTE ÖYLE

Acıların içinden geçmesine izin verme.
Sen acının içinden geç.