Geçip giden huuuuu,
Zamanları huuuuuuu,
Bir yerlerde bulsam.
Sonra üzülsem, üzüldüğüme üzülsem.
Diye bir şarkısı var ya Mirkelamın, dün tam da ona uygun bir durum yaşadım.
Bizim kızların bebeklik kıyafetlerinin bir kısmını, yorgan, yastık, nevresim gibi şeylerini saklamıştım. Hani hatıra olsun, belki çocukları kullansın diye. Aklıma bir gün 3. bir kızım olacağı hiç gelmemişti. Evde yer kaplamasın diye diğer eve koymuştum. Dün onları aldık.
Yıkamak için tek tek çıkarırken, minicik kıyafetleri, çorapları görünce şaşırdım kaldım. Bunları mı giyiyorlardı? Bu kadar küçükler miydi? Minicik eldivenler, çoraplar, şapkalar, minicik elbiseler......Şimdiki hallerini düşündüm. Oysa mor menekşe akşamın o saatinde hala dershaneydi. Sarı papatya bilgisayarın başında şimdi. Kendimi, eşimi düşündüm. O zamanlarımızı düşündüm. İki başımıza çocuk halimizle çocuklarımızı büyütüşümüzü düşündüm. Minicik bir çorabı, giydirişimi bile hatırlıyorum. Sonra bir tane pazen battaniye çıktı, kenarlarını canım babaannem oyalamıştı. Pırıl pırıl duruyordu. Ama babaannem yok şimdi. Basit bir orlon kadar kıymetimizin olmadığı şu dünya ne kadar da garipti. Keşke dedim bu bebişi de görseydi, kızların büyüyüşünü görseydi, benim 3 kız annesi oluşumu görseydi, keşke……Konu babaannem olunca, gözyaşlarım hazır asker. Duygularımı eşimle paylaşınca, O da bana: ne babalar anneler çocuklarını göremedi ki…dedi; şükür dedim. Sonra babaannemin yeğenime ördüğü, bizim kızların da giydiği örgüler çıktı. Onlar da pırıl pırıl duruyordu. Şu eski orlonlarda ne kaliteliymiş diye düşündüm.
Ne garip, bu kadar çabuk geçeceğini düşünmemiştim hiç zamanın. Hakikaten de Mirkelamın dediği gibi uçup gidiyormuş meğerse. Öyleyse, sevgileler günü bahane, sevdiklerimizin kıymetini bilelim ve sıkı sıkı sarılalım onlara. Hazır yanımızdayken.
12 yorum:
zaman akıp giderken, günlere değil de ömürlere sığan sevgiler dilerim...
sevgili evren, sevgi garip bir duygu. Derdi derdin oluyor, neşesi neşen. Hatta kendi derdinden daha çok dertleniyorsun derdine, onun mutluluğu hep seninkinin bir adım ötesinde oluor. Birşeyler yapmak istiyorsun onun için. Kızdığın, kırıldığın zamanlar, dilin tutuluyor, susuyorsun. Vardır bir sebebi diyorsun. En önemlisi senin de dediğin gibi, beraber yaşlanmak istiyorsun. Saçlarımızdaki beyazlara gülmek, birbirimizin kırışıklıklarını saymak, çocuklarımızı birlikte özlemek, belki birlikte ağlamak, onları birlikte aramak....Canım eşime burdan sevgilerimi yolluyorum.
selammmmm
nasılsın gugukum:)
bende buyuk oglumun kıyafetlerını saklamıstım hatıra dıye ama kucuk oglumada nasıp oldu ve ben annemın çocuklara yaptıgı pazen battanıyelerını çaldırdım:(kım aldı bulamadım da onlara hala üzülürüm ama bır kaç sey kaldı.zaman su gıbı akıp gıderken sevdıklerımızın kıymetını bızler bılıyoruzda keske her bız gıbı olsa sımdı banada ukala derler:)deger bılmek sözde degılde özde olmalı yada pazara kadar degıl mezara kadar:))bu boyle uzar gıderrr...buyuk oglanın zıbınlarına bakınca ve karsımdakı koca kütleyi gorunce şok oluyorum yası daha 18 ve 1.86 boyunda 95 kg :) çok ınsan ınanmıyor benım çocugum olduguna:)
sevgılerımle
Evet sevdıklerımızın kıymetını bılelım
arayalım soralım
guzel gunlerınde
dar gunlerınde yanlarında olalım
cok dogru soylemıssın sevgılı guguk kusu
sevgili ece, vay bee kocaamann bir oğlun var hakikaten, maşallah, allah nazarlardan saklasın.İnsan hakikaten her baktığında: bu o karnımdan çıkan minicik şey mi diyor:D
sevgili öykü, sevginin hesabı yapılmaz ama herkese de koşulsuz sevgi sunulmaz bunu da öğretiyor zaman. evlat anne baba eş sevgisi bir farklı. ben kardeş sevgisini bilmiyorum ama etrafımdaki olayları izleyince ürperiyorum, anlıyorum ki anne baba sevgisine pek benzemeyebiliyor. eş sevgisine gelince, annem babam ve kardeşim olmayınca belki onu hepsinin yerine koydum. o benim için çok kıymetli.heleki çocuklarımız bugün var yarın yoklar. anne babaya gelince onlar dünyanın en fedakar insanları. benim içinde babaannecim öyle işte.
can kuşum, prensesimize buralardan birşeyler istersen lütfen yaz ben şimdiden heyecanlanıyorum bir güzelin daha tontinisi olacağım diye.Senin 3. kızın yoldaysa o bizim de torunumuz herhalde, sevgilerim tüm ailenin güzel gönlüne.
hep düşünürüm eşyalar kalıyo insanlar gidiyo. ne garip ne kötü...
Allah bebeğini versin kucağına sağlıkla uzuuuun yıllar mutlulukla yaşasın iki ablasıyla.
Guguk kuşum,
Bazen çok zamandır gitmediğin bir yere gitmek, bazen eskiden kullandığın bir eşyaya yeniden dokunmak, insanı adeta zamanda yolculuğa çıkarıyor. Sen bunu yaşamışsın. Anlaşılan anın değerini bilmek için, geçmişe gidivermek gerekiyor.
:))
Canım Sufi, nasıl tatlı insanlarsınız siz böyle, ne şanslı bir bebek bu tontinisi bile var. İnan oradan nefesiniz bile bana yetiyor. Artık iyice zorlanıyorum, uyuyamıyorum, sınav derdi beni zaten iyice bunalttı. Duaların bana yeter.
Ahhh cadıcım, bahar gelsin diye dört gözle bekliyorum, bahçede kızlarım etrafımda eşim dizimin dibinde öylece oturup onları seyredeceğim:D
sevgili ekmekcikız, aynen dediğin gibi o bebek eşyalarını görmeyeli bi 10 yıl olmuştur. Onlara dokunmak ana dokunmak gibi.
Yorum Gönder