28 Nisan 2011 Perşembe
SON ROLÜM "APTAL" OLSUN
Ben bu oyunda yokum artık.
Gidiyorum bu iğrenç oyundan,
Çocukken oynadığım güzel saf oyunlara doğru.....
Kendi kendime, tahta masanın altında oynadığım evciliklere gidiyorum.
İçinde hiç bir yarışın, çıkarın olmadığı oyunlara.
İstediğiniz herşeyi size bırakıp gidiyorum....
Tepe tepe kullanın, arkamdan alay edin..
"Aptal" son rolüm olsun oyununuzda.
Aklınızda öyle kalayım.
Sizin oynunuzda prenses, profesör, zeki...olacağıma
Yine tahta masamın altına gidiyorum...
Sadece zevk aldığım için oynadığım oyunlara.
Tüm payeler sizin olsun.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
10 yorum:
Sende uyanan duygulara bak guguk,o duyguları hissedene bak, o duyguları görmek ve dışında gördüğünü içinde bilmek için oynuyoruz bu oyunu..
ben de gelirim.
düş, ben de aynen onu yapıyorum. hissettiğim tam bir mide bulantısı ve bulantıyı nerdeyse fiziksel olarak bile hissedebiliyorum tiksintiye ilaveten. ardından gelen bıkkınlık duygusu. kendimi de bu oyundan tamamen uzak tutmuş değilim. şimdi üzerime bulaşanları kazımakla meşgulum. en büyük tiksintiyi de oyundaki rollerime duydum zaten. derdim dış dünya ile değil. nasıl kurtulabilirim diye düşündüm, en temiz günleri düşündüm....masanın altında oynadığım oyunlar çok temizdi...
gel kediş.....masamın altında birkaç kişilik yer var...üstüne de örtü örteriz tıpkı eskisi gibi kedişim.
şarkıdaki gibi: olsun demek de zor artık......çocuk düşlerimiz yok artık....ben onların tahta masanın altında beni beklediğini ümid ediyorum.....
Hindistan'da hep ogretiler bununla biter. Cocuk oldugun zamanlara don. Aslini orda bulacaksin. Cocuk oldugun zamanlardaki gibi kimliksiz ol. Sana ogretilmis herseyi at ustunden, cocuk ol.
Beraber 5 tas oynariz ;)
öyle yorgunum ki uma, sürekli şaşırmaktan yoruldum. masanın altı çok huzurluydu hatırlıyorum
yorulmasan nasil evin yolunu hatirlayacaksin :)
iyi ki yoruldun da eve donuyorsun :)
evi çok özledim uma hem de çok
Masa altları çocukların saf rüyalarını gerçekleştdikleri yerler. Masa altında oynamayan çocuk yok gibi neredeyse:)
Çocuklar hâlâ masa altlarında oynuyor sanırım. Biz büyüdük ve o masalar bizim için küçüldü. Ama o çocuk ruhunu, artık çocuk ruhunu muhafaza eden dostlarda aramakdan başka çare yok:))
umarım öyle dostlar varrdır hala enis diker.
Yorum Gönder