Nedendir bilinmez, bazıları (bazı insanlar diyemeyeceğim, insanlık vasfını hakketmeyen bu "şeylere") başkalarının üzüntüleri, acıları ile mutlu olurlar. Herkes güzellik, sağlık, ümit, kır çiçekleri, midye kabukları biriktirirken, "o şeyler", başkalarının acılarını toplar. Onları yüreklerine yükler, müsait bir zamanda halının üstüne döker, bakar bakar neşelenirler.
Yaşasın,,,,,,o da mutsuz, heyyyyy bu da parasını kaptırmış, oh oh şu sınavında başarısız olmuş, oleyyy şu da hastalanmış, yaşasınnnnnnn. Niye ki, mutlu olabilecek şeyler mi tükenmiştir evrende? Kır çiçekleri açmaz mı olmuştur, güneş kaf dağının ötesine mi kaçmıştır, büyücü kuş cıvıltılarını mı çalmıştır ve asıl sevgi, merhamet, vefa gibi erdemler iptal mi olmuştur?
Acaba tanrı evrene yeteri kadar mutluluk saçmamakta mıdır da bu "şeyler" mutluluk sayısını kıt sanıp da diğer insanlar mutsuz olunca kalan tüm mutluluk onların mı olacak sanmaktadır? Bilmezler mi "bu şeyler", mutluluk paylaştıkça çoğalır ve kimse kimsenin kısmetini alamaz. Anlamazlar mı, yaşam kimsenin asla bir başkasının önüne geçemeyeceği düz bir çizgidir. Nasıl bir oyun bu, kötü şeyleri biriktirip, güzel şeyler elde edeceğini sanmak?
Bilmiyorum bunları tanrım, boşa koyuyorum dolmuyor, doluya koyuyorum almıyor. Sanki aynı evreni paylaşmıyoruz ya da en azından aynı evrensel prensipleri. Öğrenmek istemiyorum Tanrım, hem de hiç. Öğrenirsem çok kırılırım Tanrım, çok incinir kalbim. Korkarım herkesten ya onlar da "o şeylerden" se. Tanrım yalvarıyorum beni onlardan yapma, adlarını bile ağzıma almak istemiyorum ya bana da bulaşırsa. Allahım ben mutsuzluk toplayıcısı olmayayım. Kır çiçeklerini, midyeleri, parlak taşları toplayayım. Yüreğimde sevgiler, merhamet, ümit ve vefa kalsın geriye sadece. Korkuyorum tanrım herkes ya "o şeyler" gibi olursa. Ama olmaz biliyorum tanrım buna izin vermezsin. O yüzden seni çok seviyorum ya.
Tanrım onlardan uzak kalmam lazım. ama dua edebilirim onlar için. İyileştir onları ne olursun. Gerçek mutlulukları görebilsinler. farketsinler ki mutluluk kucak kucak heryerde dolu. Anlasınlar ki, onların mutlu olması için diğerlerinin mutsuz olmasına gerek yok. Tanrım yüreklerini aç onların, ferahlık ver yüreklerine. Hücreye tıkılmış zavallı ruhları rahatlasın, kanatlansın ve sana doğru gelsin. Ne olur, neolur Tanrım..........
17 yorum:
ya biliyor musun, bugün hep bunu düşündüm. nasıl canını yakıyor insanın bunları görmek. amiiiiin
evet Joacım niye olduğunu öğrenmek çok can yakıcı oluyor. artık tek dileğim bunlar gibi olmamak. çünkü sanırım bundan daha alt, aşağı bir seviye yok.
Hiç merak etme Allah'a havale et..
Havale bile etmesen ilahi adaletin varlığına inan..
Er ya da geç mutlaka cezalarını çekiyorlar..
İstersen zihninde bir yolculuk yap Gugukcuğum..
Ben cezasız kalanı pek görmedim ...
onların cezalarını bulup bulmamaları beni ilgilendirmiyor zeugmacım, tek isteğim onlar gibi olmamak. ilahi adalete inanmamak mümkünmü zaten. onlardan çook uzak olmak istiyorum sadece.
başkalarının mutsuzlukları ile beslenip mutlu olanlar için ne acıdır ki mutluluk sandıkları şey aslında en büyük mutsuzluklarıdır... ama bilmezler... bilemezler...
evrencim evet bilemezler dimi, hani büyüklerimiz buna "gönül gözünün kapalı olması, kalbin kilitlenmesi" derdi.
Amin Guguk kusum amin, baskalarinin mutsuzluguyla mutlu olmaya calismak, ne büyük yanilgi... Bu bir nevi yamyamlik.
Rabbim gönül gözü acik, gercek güzellikleri ve insani gercekten mutlu eden seyleri görenlerden etsin hepimizi.
Sevgilerimle kusum
haklısın belginim, ne acı bir tarif ama gerçek: yamyam
ben mutsuzum kuşum hem de çok mutsuz...:(((
canımmm, mayam, nedennnn????
burdan sana kucak kucak sevgi huzur be umut yolluyorum, bana ulaş,
mayaların en tatlısı, en sevimlisi, en yumuşak kalplisiiiiii nerdesiiiin, gel bekliyorum omzumu hazırladım sana, mendiller de elimde, bekliyorum bekletme beni, aklım sende
Sevgili guguk kuşum;
"Mutsuzluk toplayıcıları" başlığını çok sevdim. Ah bir de topladıkları mutsuzlukları yokedip mutluluğa çevirmeyi dileseler ne güzel olurdu değil mi canım?
ah sufim ah, niyet çok öemli işte, senin dediğin gibi keşke o mutsuzlukları yok etmek olsa amaçları, belki bir gün, neden olmasın....
Kendi mutsuzluklarına yoldaş arıyorlar işte başkasının mutluluğunu ortak olma yerine. Çekememezlik hasetlik kısknaçlık vs. vs. düşman başına kuşum hatta onunda başına geelmesin be.
evet delişmenin aynen öyle. onlar mustsuzlar çünkü kıskançlar. kıskandıkça daha mutsuz oluyorlar ve mutsuz oldukça daha çok kıskanıyorlar. ve tam bir kısır döngü oluşur. ve başlarlar başkalarının mutsuzluğunu beklemeye, balık tutar gibi mutsuzluk tutarlar. mutlu olmayı bilmedikleri için de bunları mutluluk sanırlar. keşke gerçek mutluluğun bir an olsa bie tadına bakabilseler dimi perişim
Sevgili Guguk Kuşu;
"Mutsuzluk Toplayıcıları" mutlumudurlar sanırsın. Topladıkları mutsuzluklar arasında boğuluyorlardır eminim.
Onlar gibi olamazsın canım merak etme.Yüreğinde böyle güzel duygular taşıdıkça...
Sevgiler
sevgili çınar, mutlu olsalar zaten mutsuzluk toplayarak tatmin olmaya çalışmazlardı, bunu yaparak sadece mutsuzluklarını arttırıyorlar. umarım hiç birimiz onlardan olmayız.mutsuz olduğumuzda mutsuzluğumuzun farkına varır, nedenini araştırır sağlıklı yollarla bunu gidermeye çalışırız.
Yorum Gönder