Sık sık hayal ederim, en azından bi konuda sıfırlamayı herşeyi....ve yeniden taze bir şekilde başlayabilmeyi. Küçükken hergece ıssız bir adaya düştüğümü ve orada kendime sıfırdan, yeni bir hayat kurduğumu hayal ederdim. Sazlıklardan, dallardan ev yapardım kendime, yiyecekler bulurdum....inanılmaz zevk alırdım bu hayalden. Büyüdükçe, ilk hayal kurmayı bırakıyorsunuz, hayallerin yerini belki hırslar, belki beklentiler alıyor. Ya da öyle gerçekçi oluyorsunuz ki, hayal kurarken, içinizdeki o fazla büyümüş gıcık "bu da olur mu canım, hadi ordan, erkenden uyuda yarın işe geç kalma" diyor.
Sıfırlamayı hep hayal etsem de, oluşturduklarıma sıkı sıkı yapışıp, en başa dönmekten korktum hep. Yarım yamalak, eksik gedik de olsa, ordan devam ettim yoluma, hep birşeyler eksik, birşeyler yanlış, birşeyler fazla. Korkum heyecanımı hep bastırdı. Ama evren bazen sizin yapamadığınızı ağır bir tokatla size yaptırıveriyor. Bir konuda 0 noktasına geldim. Başta şok oldum, kırıldım, kızdım, küfrettim, etrafı suçladım, kendimi suçladım, ağladım................................şimdi duruldum. İşte al sana, hep o hayal ettiğin sıfır noktasındasın, ellerin de boş değil, tecrübelerin var. Belki yaptığın hataların, belki doğruların sana sessizce yoldaş olacaklar, hayıflanma, zamanı boşa geçmiş sanma. Hiç birşey boşa değildir. Şimdi sıfır noktasında olmanın heyecanını yaşıyorum. Sakince, düşünerek, geçmişteki tecrübeleri unutmadan başladım yeni yürüyüşüme. Arada bir belki sık sık, yine buhranlar basacak ve yine mızırdanacağım ama herseferinde daha çabuk toparlanacağım. Başıma gelenleri bir ceza olarak görmekten vazgeçip, kendimi geliştirmenin bir fırsatı olarak gördüğümde herşey yoluna girecek. Eh, ben sıfır noktasındayım.....rastgele.
Sıfırlamayı hep hayal etsem de, oluşturduklarıma sıkı sıkı yapışıp, en başa dönmekten korktum hep. Yarım yamalak, eksik gedik de olsa, ordan devam ettim yoluma, hep birşeyler eksik, birşeyler yanlış, birşeyler fazla. Korkum heyecanımı hep bastırdı. Ama evren bazen sizin yapamadığınızı ağır bir tokatla size yaptırıveriyor. Bir konuda 0 noktasına geldim. Başta şok oldum, kırıldım, kızdım, küfrettim, etrafı suçladım, kendimi suçladım, ağladım................................şimdi duruldum. İşte al sana, hep o hayal ettiğin sıfır noktasındasın, ellerin de boş değil, tecrübelerin var. Belki yaptığın hataların, belki doğruların sana sessizce yoldaş olacaklar, hayıflanma, zamanı boşa geçmiş sanma. Hiç birşey boşa değildir. Şimdi sıfır noktasında olmanın heyecanını yaşıyorum. Sakince, düşünerek, geçmişteki tecrübeleri unutmadan başladım yeni yürüyüşüme. Arada bir belki sık sık, yine buhranlar basacak ve yine mızırdanacağım ama herseferinde daha çabuk toparlanacağım. Başıma gelenleri bir ceza olarak görmekten vazgeçip, kendimi geliştirmenin bir fırsatı olarak gördüğümde herşey yoluna girecek. Eh, ben sıfır noktasındayım.....rastgele.
10 yorum:
canım, daha bugün okudum. edison sanırım 67 yaşındayken atölyesi yanmış. her şey kül olmuş. enkaza bakıp "bütün hatalarımız da yandı, çok şükür, yeniden başlayabiliriz," demiş. birkaç hafta sonra da ilk gramofonu yapmış. seni okuyunca bu geldi aklıma.
Canım o noktaya ulaşabilenler çoğaldı bu sıralar.Bitirmek başlamanın ilk noktasıdır.Kolay gele güzel prenseslerin güzel annesi.Hayır var her durumda sevgilerimle.
Canım Joa,
Ne güzel bir örnek bu:D inşallah ben de edison kadar erdemli ve üretken olabilirim. Bunu hiç aklımdan çıkarmayacağım: evet bütün hatalarım da yandı. Ne güzel insanın sizler gibi dostlarının olması, sufimin de senin de cümlenize canım diye başlamanız, demekki hayatı boşa yaşamamışım veee yeniden başlayabilirim.
Canım Sufi,
Çok haklısın başlamak için bitirmek gerekiyor aslında. Aynı metotla farklı yerlere ulaşmak mümkün değil. Takılmış plak gibi sinir bozucu ve verimsiz yaşayıp gitmekten kurtuldum belki de. Joacığıma dediğim gibi sizleri bulmuş olmam, doğru yolda olmanın birer göstergesi. İyiki varsınız. Evet haklısın 3 prensesin annesi oldum. Kendimle gurur duymalıyım biraz di mi? bu devirde üstüne üstlük akedmisyen olup da 3 çocuğu kim yapar dimi sufim. Bu sabah saat 6.30 civarlarında kalktığımdaki manzarayı anlatayım sana, bebeğin heryeri kaka içindeydi...üstünü çıkarırken başka yerlerine de bulaşıyordu, bir ara kucağıma aldığımda heryere bir de çişini yaptı, o saatte, kendi başıma yıkamaktan başka çare yoktu....belki ben de birşeyleri başarmışımdır dimi ama sufim:D
Joacığım,
bu örneğni bloğunda mutlaka yazmalısın. buna okadar çok kişinin ihtiyacı varki okumaya. düştüğümüzde toparlanabilmek, düşüşlere bambaşka bakabilmek o kadar da kolay olmuyor. Çok teşekkür ederim sana.
"Söylediğim her şey geçmişten gelir, ona dairdir,onun üretimidir..Ben geçmişte kalmayı seçmiyorum" dediğin her an sıfırdan başlıyorsundur derler:)
canım Düş,
İyisiyle kötüsüyle geçmişi en azından bir konuda geri bırakmam gerekiyor.....ne hatalarımdan pişman olmak ne başarılarımla övünmek...artık yeni ufuklara yelken açmak istiyorum, daha önce denemediğim şeyleri denemk güzel olacak, yeni yerler keşfedeceğim içimde belki de hiç el değmemiş, hiç farkına varılmamış.
sıfır noktası bazen ıyı bıle oluyor guguk kusum
o kotu dusuncelerden arınmıs bos bı noktaya kendını cekmısse ınsan
o olumsuz dusuncelerın agırlıgından da
sıyrılma sansını yakalamıs demektır..
yenıden baslamak ıcın de ıyı bı fırsattır
hem bu sefer cebınde
o kotılerden uzak durma tecrubesını de saklayarak :))
e daha ne olabılır guzel olarak dımı
bu arada mınık ne yapıyor
sen ıyı mısın
ıkınızı de cok cok opuyorum
sevgılerımle
gugukcum, 2. yanıtını görmemişim. blogumda yeri gelince bunu yazarım ama sanırım ben o örneği asıl sana yazmak için okumuşum:) yazdığım zaman, "hah, yerine ulaştı bu bilgi" diye düşündüm.
öykücüm, minik ne yapsın, iyi, bizi yoruyor:Dinan gün nasıl geçiyor nasıl bitiyor bilemiyorum, ama akşam mesaisi de bitmiyor.....ben de seni çook öpüyorum.
canım joa,
belki de haklısın, onu benim için okumuştun ve öyle hora geçti ki.....üzüldüğüm, tıkandığım bir konuda, bana mantık dahilinde pırıl pırıl bir bakış açısı ışık sundun. varlığınla bana ümit oldun.
Yorum Gönder