Bugün canım sıkkın. Niye mi? Hiç sormayın. Zaten biliyorum ki geçecek. Öyleyse ne anlatarak kendi can sıkıntımı depreştireyim ne de sizi yorayım.
Dün bu müziği dinlerken pastel boyaları düşündüm, çocuk olmayı düşündüm. Gerçi büyükler bile sever patsel boyaların renk renk, kutuda duruşlarını. Hele daha yeni alınmışlarsa, pırıl pırıl, kırılmamış, eskimemiş, kaybolmamış. Turkuaz mavisi, lacivert, parlak sarı, saman sarısı, çimen yeşili, fıstık yeşili....Kutuyu açınca önce dakikalarca bakmak onlara, dokunmak, itina ile kutusundan çıkarmak, kağıda dokundurmaya niyetlenmek ama kıyamamak. O ucundaki sivriliği bozmak istememek, etrafındaki kağıdı hırpalamaktan çekinmek.
Hayaller kurmak bu pastellerle yapacağın resimlerin hayallerini kurmak. Ortasından masmavi bir nehir akan, yemyeşil ağaçlarla çevrili bir köy çizmek, bir kuzu çizmek mesela pamuk pamuk. Elma şekeri çizmek, biri sarı diğeri pembe iki balon çizip, ipin ucuna tutunup balonlarla uçup gitmek. Çeşit çeşit hediye kutuları çizmek, içlerindekini hayal ederek. Yaramaz kediler çizmek sonra onlarla beraber uyuduğunu, oynadığını hayal etmek. Sadece bakarak uzaklara gitmek, okyanusları çizmek, okyanustaki balinanın sırtına binip gitmek. Kocamannn dağlar çizmek, dağları aşıp, kaf dağına ulaşmak, kaf dağını da aşıp şatoyu çizmek, şatodaki kızı çizmek, onunla beraber kitap okumak....
Tüm bunları düşünürken çizmekten vazgeçmek. Düşlediğim kadar güzel olmazsa korkusu ile çizmemek ve bundan hiç pişman olmamak. Pastel boyalara bakmak, renklerine bakmak.
Eğri büğrü de olsa, perspektif kurallarına uymasa da düşündüğün herşeyi, istediğin renklerde çizebilmek, kendi hayatını boyayabilmek. Sonra pastelleri özenle kutusundaki yerine koyabilmek. Mesela sıçana benzeyen mavi bir köpek çizmek ve onu çoook sevmek.
13 yorum:
ben dişlemeyi seviyorum. bak bu yaşımda hala seviyorum. ver bana bir kutu pastel, öğle yemeğine falan ihtiyaç yok. kemirir dururum akşama kadar. dünya çizmeye gelince, ben henüz çöp adam çizemiyorum kendime, nerede kaldı dünya. sevgiler cici kuş...
Hep hayal ettiğimiz şeyleri yapamacağımız için pek çok şeyden korkarak vazgeçmedik mi? Yaşadağımız hayal kırıklıkları gibi...
kediş küçükken ben de rujları dişlerdim. aynen senin gibi resim çizemeyenlerdenim. zaten o son cümledeki sıçana benzeyen köpek eserinin patenti de bana ait. o yüzdendir ki, çizmektense hayal etmem ama çizmeliyim bence en çirkininden sence bu modern resim dedikleri şey böyle doğmadı mı?
öziicim çizmeyi denemekten ne çıkar ki? 40 yaşıma gelmişim zaten...
Bende onu demek istiyorum zaten. Çizmeli hemde her renk , istediğimiz gibi. Kimbilir belkide harikalar çıkacak.
Korkmamak lazım... Bugüne kadar çizmediğimiz hata...
gugukuşuum cinali özürlü biri olaraktan sonuna kadar arkandayım.
Vaktin olursa aşağıdaki linki ziyaret edebilir misin şekerim ?
sevgiler
http://neslinnce.blogspot.com/2011/12/kiyi-kose-kalmis-kitap-vaaarr-miiiii.html
neslinnce çok teşkkür ederim.
" Kendi hayatını boyayabilmek " ben bu cümleye takıldım kaldım ...
Sevgiler :)
O boya kutlularına doyamadım hala. O kadar çok ki evde. Kağıtları yırtılmış başka renklerle karışmış olanları kullandık hep. Hiç sıfırı olmazdı:) Aldıkça alıyorum oğluşa. isterdim güzel resimler yapabilmeyi neylersin ki başka alanlarda yetenekle donanmış doğmuşum kuşum:)
ve fakatt boyama kitaplarında çok boydım kenarlardan taşırmadan hem de daha geçen hafta bile.
kimbilir belki yapabiliriz dimi hayat izleri.
kuzum, renk renk mutluluklar yaşa sevdiklerinle
böyle hayal gücü olan bir insan nasıl üniversitede ders anlatır, öğrenciye nasıl hitap eder, merak ediyorum çok;) konuk olarak geleyim mi bir kere?
ah sevgili beny, ne güzel olurdu gelsen, haber vermeden karışsan öğrencilerimin arasına, sonra elini kaldırıp birşey sorabilir miyim desen, ben de aaa ben bugüne kadar seni hiç görmemişim desem......sonra güzel bir öğlen yemeği yesek, yemek bahane olsa sohbet etsek....konya ankara 1.5 saat:D
ders programını bilLrsem neden olmasın?
Yorum Gönder