"Birden yapayalnız kalıyorum dünyada. Manevi bir çatının tepesinde seyrediyorum bütün bunları. Dünyada yalnızım. Görmek, uzakta olmaktır. Açıkça görmek, durmaktır. Tahlil etmek, yabancılaşmaktır. İnsanlar bana değmeden geçiyor yanımdan. Etrafımda havadan başka şey yok. Kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki, üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum." Fernando Possea.
şurdan:http://icguveysindeniclice.tumblr.com
Görseller: Aydan Atlayan Kedi
Görseller: Aydan Atlayan Kedi
Fernando Poessa'nın şikayetçi olur gibi bahsettiği şey aslında benim şu aralar belki de en çok istediğim ruh hali:)
 |
4 yorum:
yazarın bahsettiği yalnızlıkla sizin istediğiniz yalnızlık arasında çok fark var sanırım. en başta biri acı verir diğeri huzur.
ama onun tarifinin tümü bana huzuru tanımladı. ben o paragrafı ne huzurlu bir durum diyerek algıladım. konu tek başına yalnızlık değil. aslında ne güzel aynı tabloya bakıp farklı şeyler görebilmek:)
icerde demirlenmek boyle birsey iste gugukcugum, evinde olmak, sarip sarmalanmak Onunla :) Ne guzel!
hıh ben de tam böyle anlamıştım:)
Yorum Gönder