"Mutluluk; ulaşılacak bir istasyon değil, yolculuğun ta kendisidir" demiş Oscar Wilde.
Kendisine katılıyorum. Bu söz üzerine, neden çok istediğim, beklediğim birşeye kavuştuğumda öyle çılgınlar gibi mutlu olmadığımı, hayatın bildiği gibi sürüp gittiği düşüncesini anladım. Bugüne kadar bu duruma bozulurdum. Hepsi bu muymuş ya... diye hayıflanırdım hep. Ne bileyim hani başımdan konfetiler yağacak, kahkahalar atacağım, kalbim yerine sığmayacak falan sanırdım ama hiç olmazdı. Demek ki zaten olması gereken oluyormuş da ben farkında değilmişim.
Sağolasın FARKINDALIK.
12 yorum:
Günün özeti niteliğinde bir alıntı ve devam cümlelerin.
Rehavet mi acaba dediğim analr oluyordu:) Bir yerde bir eksik mi var, olamaz böyle sonuçlandıysa devamında kötü bir şey olacak gibi hurafelerle sevincimizi gölgeliyorduk mesele buymuş:)
insanoğlu garip...salınmaktan hoşlanıyor bir uçtaaan diğerine. ya çok mutlu oluyoruz ya da dibine depresyondayız:d salınımların genişliği azalmalı, ve sonunda öylesine, yıllardır yerinde duran ağrı dağı gibi salınmadan huzurla durmalıyız. mutlulukla heyecanı, hazı ayırmalıyız....herşey olması gerektiği gibi yani:D
Sarkaç gibiyiz daha önce galiba buna benzer bir şey yazmıştım kafa yerinde değildi sanırsam yine:))
Ne yana gitsek azalan birer sarkaç oysa ne yana gitsek çoğalabilirdik. Öyle çoğalırdık ki salınım dururdu dediğin gibi. Ama yokk.
belki olur:D
Tam söylemek istediklerimi bir cümlede öylece ifade etmis Oscar Wilde. Bu cümleyi yazip basucuma koyuyorum... Hep bitsin diye yasarsak sürecleri, yasamin he kiymeti kalir ki? Gidilen yolun hic mi öne mi yok? Varmasak ama yine de gitsek olmaz mi? Varmasak ama giderken mutlu olsak, egomuzu doyurmadan, basitce gidiversek yolumuzda? Hayatta büyük amaclari olmayanlarin sümsük ya da sönük olmadiklarini bilsek, yatay olarak genisleyecegimize icimize büyüsek, basitlestirsek hayatimizi?
Sevgi ve ışıkla kal...
ben büyük insanları nasıl tanıyorum biliyormusun, sayfalarca söz söylenebilecekkken, bir cümle ile herşeyi anlatabilmelerinden:d
bayılıyorum onlara, benim gibi tembeller için inanılmaz iyilik yapıyorlar:D
evet biz sünger bobları sümsük, salak, işe yaramaz gibi adlandırma eğilimindeyiz ama ben inanıyorumki evreni ayakta tutan, ama bunu asla övünme kaynağı yapmayan kahramanlar onlar.
artık bende inanıyorum insanlık tıkanma noktasında artık dikey büyüme başlamalı, bir sıçramaya ihtiyacı var hepimizin dikey yönde...hep böyle kal...
Mutlu olmak için sıraladığın amaçlar, gerçekten istediklerin değilse mutlu olamazsın.
Tek bir amacın olmalı, eğer dileğin mutlu olmaksa.
hatta birzamanlar deli gibi istediğin şey birgün en istemediğin şey haline dönüşebilir...
Hayat da bir yolculuk değil mi?
Mutluluk onun izdüşümü olsa gerek...
Vee, yaşasın farkındalık!
:))
hayat uzun sayılabilecek bir yolculuk hem de. bütüne bakarak değerlendirmek gerekir, perde kapanmadan ne alkışlamak ne de yuhlamak doğru değil.
çünkü sadece AN var, o nerede? sen neyi eyliyorsan, yapıyorsan orada, SEN neredesin? eylediğinSEN, aranızda ben o ayrımı kalmamışsa, ANdasın ve dahi mutlusun, çünkü SEN farkındalıksın, tanıksın, gerisi laf-ı güzaf, sevgiler gugukcum :D
şuan sana cevap eyliyorum:D Sen ve Ben ayrımı kalmamış:D
Yorum Gönder