17 Şubat 2012 Cuma

Floribert bu dizeleri ne sözcüklere dökebiliyor ne de beseteleyebiliyordu; çünkü sözcükleri yoktu bu şiirlerin. Ama, bazen, özellikle akşam olunca, onları duyumsayıp düşleyebiliyordu.
Hermann Hesse/Masallar/Gölge Oyunu

5 yorum:

Ebru dedi ki...

Herman Hesse nasıl bir yazar su içer gibi yudum yudum.

guguk kuşu dedi ki...

bence de kuzum bence de, sidertayı her zaman çok sevdim zaten. masallar isimli kitabını bitirdim. öncelikle uzun zamandır (şuna 2 yıl diyelim yani fatma pınarla birlikte) kitap bitirmekte bu kadar zorlanırken masallardan oluşan bir kitabı okumak benim için bir kolaylık sağladı. sadece bölümlerden oluşması değil aynı zaman büyüleyici sürükleyiciliği de buna katkıda bulundu. bir süredir şu cümle tekrar tekrar zihnimden alt yazı gibi geçiyor: hermann hesse in bütün kitaplarını yala yut.

Ebru dedi ki...

Aynı fikirdeyim kuşum.Yalayıp yutma konusunda. Fatma Pınar gibi güzel bir neden de olsa ara verdiren:))ben de de nedenler var epeyce başta 12 saat mesaili işim:)

Kuşum akşam karanlığının getirdiği duyguları düşündüm de şimdi!
Akşam insan maskelerden arınır gibi kalıyor kat kat çıkartıp üzerindekileri.

Ebru dedi ki...

Kuşum hoş bir tesadüf oldu. Sayfandan çıktım epey önce açtığım bir sayfada (Tam Sanat diye bir site) Bir ressamın tanıtımını okurken yazı Herman Hesse ile başladı:)
“Her insanın yaşamı, onu kendisine götüren bir yoldur, bir yol denemesi, bir yol taslağıdır.”
evrene mesaj mı attın bana geldi:)

guguk kuşu dedi ki...

adamın kaleminden çıkan hercümle beni dakikalarca durduruyor be kuzum.