13 Şubat 2012 Pazartesi

Hayat garip, insanlara güvenmeyi öğreniyorum.
Mesela çocuk bakıcısının da güzel yemek yapabileceğine, hiç ummadığım bir akademisyenin yazdığı araştırmamızın kabul olabileceğine, eve gelen temizlikçinin çamaşırları makinaya atabileceğine güvenmeyi.....................................
Hayat garip insanlara güvenmemeyi öğreniyorum.
Mesela herşeyimi anlattığım birinin bunları gidip başkasına anlatabileceğini, 15 yıldır 3 kişilik bir dostluğumuz var sanırken benim aslında hep bir kişi olabileceğimi, yüzüme gülen ve bana güzel şeyler söyleyenlerin aslında beni hiç sevmediğini, bana iyilik yaptığını söyleyen birinin aslında bunda büyük bir çıkarı olabileceğini
ÖĞRENİYORUM.
ve HAYAT GÜZEL.

12 yorum:

Ebru dedi ki...

Öğrenmenin de yaşı yok dei mi kuşum:)

'En soylu yanlış insana güvenmektir' şiarından hareketle güzel be hayat keleklere rağmen.

guguk kuşu dedi ki...

ahh kuzum ben zaten kavunu değil keleği severim:D

Ebru dedi ki...

Hı değil mi pek güzel oluyo kütür kütür kabuğuyla severim ben de:))

Basak dedi ki...

bu aralar hisdeşmişiz anladığım kadarıyla:)

guguk kuşu dedi ki...

evet kuzu dimi sulu sulu:D
başak, herbirimiz diğerimize ayna ola ola büyüyoruz işte.

rengarenkli dedi ki...

Ve en sonunda ne kadar kalabalik icinde olursak olalim gercekten yalniz oldugumuzu ogreniyoruz bence...

Esra dedi ki...

Ben de öğreniyorum her gün hem de ama çabuk unutuyorum öğrendiklerimi nedense ve aynı hataları yapıyorum yine ve yine. insan güvenmek istiyor ya da ben öyle istiyorum, başka türlü iletişim kuramıyorum insanlarla, uzak durmak en iyisi belki de bu durumda zira politik olabilen gürühtan değilim asla.

insana en büyük kötülüğü en yakınındakiler yapıyor çoğunlukla değil mi?

guguk kuşu dedi ki...

rengarenkli, neyseki yalnızlık o kadar da sıkıcı birşey değil, heleki kötü kalabalık deneyimlerinden sonra.
haklısın esra, kolay unutuyor insan ve özellikle dediğin gibi güvenmeyi iletişim biçimi olarak seçmişsek.

Unknown dedi ki...

nokta atışı bu kadar olur kuşum. bak üç dört gündür benim de yaşadığım tam olarak bu galiba. öğreniyorum. mesela insanların gözümün içine bakaaa bakaaaa nasıl kendi g.tlerini kurtarmak için yalan söyleyebildiğini öğrendim en son. Mesela derdim ki kendi kendime, ulan bir insan herkese yalan söyleyebilir ama yüz yüze geldiğimizde, yüzleştiğimizde nasıl inkar edecek. doğruyu söylemek zorunda. amaannn öyle değilmiş var ya:) öğreniyoruz işte. boşveeeeeeeeer...

absalom dedi ki...

guguk kuşuuuu :))

güceneceğiz kırılacağız incineceğiz...
lakin,
bunları da unutacağız yenileri gelecek...
onları da unutacağız yenileri gelecek...
onları da onları da...

hayat devam edecek.
hep eder ki zaten :)

yapıcak bişi yok insanoğlu kıçı başı oynayan bi varlıktır...
yaratılışı böledir.
hamurunda vardır.

hamurunu kararken tanrı...şeytan gizlice kuyruğunu sokuvermiştir o hamura...
ben sölemiyorum faustta goethe diyor...
goethe geldiniz yani diyor...
biz anca anlayabiliyoruz :)))

enseyi karartma.

çay ve simit dedi ki...

mimin var canım...

guguk kuşu dedi ki...

kedişim, onlar yalan söylerken ben utanıyorum...
absalom, aynen, hayat devam ediyor ve güzel.
ebrlim vardım hemen..