Heryerdeler. Karınca sürüsü gibi. Nereye dönsem ordalar. Kaçtığımda daha çok karşıma çıkıyorlar. Varlıklarımızın eşzamanlılığını kabullenmek istesem de, içimdeki diğeri onları istemiyor. Ne yani, onları eğitmeli miyim? Hıh, ömrüm yetmez. Onlara bakıp: şükürler olsun Tanrım iyiki beni böyle yaratmadın mı demeliyim? Yargılamamalıyım, yargılamamalıyım, kızmamalıyım, kabullenmeliyim.....falan, filan diye sayfalarca yazsam geçer miki? İçimdeki, sus sen artık. Nedir bu çilem. İçerde sen, dışarda onlar, arada ben.
19 yorum:
Ah be kusum, ben bunca yilda anladimki, sen ne kadar onlardan kacarsan, onlara o kadar cok rastliyorsun... Sen ne zaman onlarla ugrasmayi, onlari kafani takmayi birakirsan, onlarda senin yakani birakiyorlar, birak takma kafana, yorma güzel yürecigini, dinle icindeki sesi:))
Öpüyorum bitanem
kızmamalıyım?? yani kızgınım, yargılamamalıyım? yani yargılıyorum, evrensel prensip derki, bir şeye direniş karşı direniş başlatır, olan olduğu haliyle kabul edildiğinde kişi kendiyle barışabilir, şöyle söyleyebilirsin belki? kızgın olan ve kızmamalıyım diyen beni kabul ediyorum, yargılayan ve yargılamamalıyım diyen halimi kabul ediyorum, hepsi benim:) böylece içerdeki SEN, dışardaki sen olan O'nlar ve aradaki sen BİR olur:) sevgimlee:)
Düş herşeyi söylemiş bence.Kendin dahil herşeyle ve herkezle barışıp, bağışlayıp yüce düzene emanet etmek en güzeli.Kabul ettim dediğinde de bir müddet olaylar gelir üstüne ama sonra boyunları bükülüp dönüp giderler başka bir yere.
Sevgilerimle.
biliyormusunuz hangi yazıya kimin yorum yazacağını o kadar iyi biliyorum ki:)
haklıssın düşüm kızıyorum, yargılıyorum belki hatta aşağılıyorum, diğer yandan bunu yapmamak gerektiğini de biliyorum. ilk kabullenmem gereken de bu sanırım. içimde bunu da bunuda yapan birileri var. Bi tek bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum işte? sorun burda.
canım sufim düşle imdadıma öyle güzel yetişiyorsunuzki, neolur bide naapmam gerektiğini ödev gibi yazın bana:)
canım belginim nasıl yapacağımı bilmiyorum işte, hayatta kendine söz geçirmek gibi zor bişey yok.
nasılı yok, bi deneyeyimi yok, OL...bazen en kolay şeyler en zordur kişiye, yani bana öyledir, yaptıklarımı sana yap diye öneremem, ama yaptıklarımı söyleyebilirim; nefes alırım, yargılarken hatırlarım, çok bilmiş, ne çok şey biliyorsun sen!! derim egoma, egomla dalga geçerim çoğunlukla, bazende karşıma alıp bi çocuk gibi konuşurum onunla,bak canım, sen herşeyi biliyorsun ama yargıladığım kişinin doğrusu bu, sana ne derim?
hiçbirşey bilmedigini, bilemeyeceğini kabul et,ilgini dikkatini hep kendine ver, hislerin, düşüncelerin sana ait olmayan balonlar gibi gözünün önünden geçtiğini gör, sahiplenme, ne zor diyen de egon unutma, özünün dışarı çıkası varsa egon onu tutamaz...
Pak Karamu reading your blog
bişiler yazmak istedim ama cümleleri toparlayamadım. bence içinde öten binlerce guguk kuşuyla birlikte hayat daha güzeldir. insan tek bi renkle ne kadar yaratıcı olabilir ki?
Farkında değilsin ama kafan sürekli onlarla meşgul.Aklına daha az gelmeleri için gösterdiğin çabayı artırmalısın.
Kaçtıkça çoğalıyorlar sanki Belgin'in dediği gibi.
Değmeyeceklerini ve bir şekilde de olsa yıprandığını biliyorsun değil mi?
hoşgeldin PakKaramu:)
Hayatta ya tozu dumana katarsın
Ya da tozu dumanı yutarsın
Secim senin...
evet dilekcim insan kendi işiyle uğraşmalı, acaba diyorum işlerden kaçışın bir başka yolu mu bu benim ona buna takılmam?:)
Bilmem bilemem bunu en iyi sen bilirsin,ancak sorgulamayı bırak derim.Eğer bir sorun çözülemiyorsa,Neden üzülüp zaman kaybedesin?
dilek, kendimi bildim bileli hep sorgulayan biri oldum, belki de artık bırkmanın zamanı gelmiştir.
ben de yorum yapmıştım. pııh :(
hay allah damlocum öyle çok da beğenmiştimki yorumunu okuyunca.....biran gözümde bissürü değişik guguk kuşları canlandırmıştım ama dalgınlık işte sana cevap yazmayı unutmuşum. sana burdan bi öpücük yollasam affedermisin?
hihi affettim gitti :D:D hatta şımarmış bile olabileriiim
Ben de yorum yapmıştım , demeden farkedilmez olmuşuz :(
bak gördünmü seni de unutmuşum zeugmacım, eh artık dalgınlığıma vereceksiniz. bir öpücük de sana yolladım:)
Ben de bi üzülmekteydim ki aklın durur :(
Gugukum durduk yerde bana da kızıyor, ne yaptım acaba ,kırdım mı onu, üstelik onu bu kadar seviyorken deyip kabuğuma çekilmiştim..Neyse geçti hepsi..
Çok fazla dalgınsın demek ki. Doç olmak kolay değil tabii..
Ben de seni öptüm :)
Yorum Gönder