Biliyor musunuz, baharın gelişi çok yakınmış. Çok emin bir kaynaktan aldım bu haberi. Kısa bir süre sonra: ağaçlardaki uykudaki tomucuklar, gerinip esnemeye başlayacak ve rengarenk güzellikleri ile uykudan gözlerini açacaklarmış. Toprak yeşerecek, güneş artık daha fazla gülümser olacakmış. Taptaze bir havaya uyanacakmışız, ılık ve bir o kadar güzel kokan.Nerden mi öğrendim bunları: Birkaç haftadır ,sabah kalktığımda kuşların bir başka konuştuğunu duyuyorum. Bu sefer bir kulak vereyim dedim, ne diyorlar diye. Birbirlerine baharı müjdeliyorlardı.
Sizlerle paylaşmak istedim. Bahar en sevdiğim mevsimdir, hem son hem ilk olanı, geçiş dönemlerini severim.
Bahara hazır olun arkadaşlar. Sabahları uyanınca pencereyi sonuna kadar açabilmeye, doğaya salıverilecek envai çeşit kokuya, mısır patlağı gibi açacak çiçeklere, daha ince giyinmeye ve yüreğimizdeki bahara. Hazır olun. Ayaklarınız yerden kesilecek. Not: eminim, çünkü, tabiki, kuşlar söyledi. Kuşlar yalan söylemez (hele ki guguk olanları).
| Vivaldi - Spring from The Four Seasons (exc.) .mp3 | ||
 | ||
 | Found at bee mp3 search engine |  |
17 yorum:
Kesinlikle söylemezler kuşum... benim de bi saksağanım var misal iki yıldır...bahar yaklaşınca balkonumun önündeki ağaçta bitiveriyor, her sabah çak çak çaklarıyla uyanıyorum...:)
Dün ikince cemre düştü!
Haftaya sonıuncusu düşünceeee, tamamdır bu iş!
:))
Ben de bahar aşıklarındanım. :)
kedişim, senin saksağan geldi mi peki bu aralar?
sevgili ekmekci kız, baharlar nasıl sevilmez, ne soğuk, ne sıcak, fresh bir hava, aradabir yağmur yağar, sonra güneş açar...
üç gündür tarafından uyandırılıyorum:)
heyytt be, gördün mü bak, demek ki ben gerçekten kuşum, konuştuklarını valla da billa da anlamıştım. işte bununla teyid edildi. ohhh be benim de bir yeteneğim varmış.
ufff be kedişim şu manzaraya baksana. nasıl oturulur bu ağaçların altında, kitap okunur, ıslık çalınır, nescafe içilir.......hatta ağaca çıkılup oturulur, ben küçükkene, ağaçta hem dondurma yer hem kitap okurdum.
la kuşum ben hala ağaca çıkıp kitap okuyorum ama dondurmalısını denemedim. bi de öyle denemek lazım:)
e biraz zor oluyodu tabi bi elinde dondurma diğer elinde kitap, malum oturduğun yerde çok rahat değil. ama benim çıktığım ağaçta tam oturağa benzer bi köşe vardı, iyi oluyodu. dayıyodum sırtımı. demek hala ha? ne diyim bravo.....ben ağaçların altında idare ediyorum artık.
kediyim ben kuşum, her yaşta çıkarım:) severim ben tırmanmayı... tabi eskisi kadar atik değilim ama yine de çıkıyorum:)
iyi de biz de kuşuz ama çıkamıyoz işte. el ar meselesi.....
ayyy ne güzel bir haber buuu :))))
bence de Ful, artık kuşları daha sık dinler oldum:D
Nerelerdesin?
Pişştt nerelerdesin?
kuşum yine nerelere kayboldun yahu?
BEN DE SORAYIM, NEREDESİN?
BİR AYI GEÇMİŞ BAKSANA.
SES VERSEN...
Yorum Gönder