Aylardır süren emek, konuşmacalar, koşuşmacalar, heyecanlanmalar, kızmalar, affetmeler ve şaşırmacalar.......bugün tüm bunların hepsi ilahi düzlemde olanlarla harmanlanıp önümüzüe sunulacak. Sakin miyim? değilim, gergin miyim? değilim. HEYECANLIYIM. İyiki klinik nöbetim ve bloğum var, onlarla yatışacağım. Önemli olan amaç olmadığını öğreneli epey oldu, amaca koşarken yolda gördüklerimiz ve göremediklerimiz ve bunları çin çayı gibi özenle süzüp, demleyip, içebilmemizdi. İzledim.....sonuç benim için ne olursa olsun çok şey öğrendim, sepetim dolu, yola devam edeceğim. Saçlarım yine kıvırcık ve yine kapındayım:
TANRIM, ......sen bilirsin.
Bu müzik iyi geliyor bana bugün.
2 yorum:
Tam benim tarzım kuşum... Amaç ne olursa olsun bir şekilde ulaşırsın. Orada sorun yok. Önemli olan yürüdüğün yolda öğrendiklerin. Kimi zaman ve hatta çoğu zaman amaçtan çok daha fazla yer tutuyor insan hayatında oraya giderken attığı adımlar... Aynı seyahat etmek gibi. Yol iyisiyle, kötüsüyle öyle güzel ki. Bazen hiç bitmesin diyor insan.
Blogda bazen yansıması güçsüzlük gibi olsa da koşul ne olursa olsun üztesinden gelmek için olağanüstü gayret sarfederim.
Güçlü hatunlara biterim iyi dans edemem:) hatta hiç bilmem.
Yorum Gönder