Eskiden düşündüklerimi, anladıklarımı ve duygularımı güzel ifade ettiğimi düşünürdüm. Heyhat gençlik işte.......Artık içimdekileri, aklımdakileri daha net gördükçe ifadenin yetmediğini farkediyorum. Sanki kelimelere döktüğümde başkalaşıyor, çirkinleşiyor ve ben içime ihanet ediyor gibi hissediyorum. O yüzden filmi ve filmle hissettiklerimi anlatamayacağım. İzlenmeye değer diyeyim, gerisi size kalsın. Sadece ağlamaya ne kadar hazır ve ihtiyacım olduğunu gördüm. Ağlarken ardından güleceğiniz, yüreğinizi esenlikle gülümsetecek bir film.