CHE

Sadece sohbet etmektir amacınız ya da biraz dertleşip rahatlamak, belki de küçük bir espriyi paylaşmak. Bir süre sonra kendinizi karşıdakine hesap verirken bulursunuz. Ama, yooo aslında, ben..... diye başlayan cümlelerinizin çoğunu tamamlayamazsınız bile boğazınıza tıkılır cümleler. Sanki o hakim siz mahkum.....yargılanır, yargılanır, yargılanırsınız. Ne demek istediğiniz bir türlü anlaşılmaz. Hüküm bellidir: SUÇLUSUNUZ! Kalem kırılır, boyun bükülür. Avukat bile istemezsiniz, yorulmuşsunuzdur, kafanız şimiş ve karışmış olarak, sırtınızı döner gidersiniz. Bir türlü anlamadan nasıl buraya geldik şimdiyi. Niye hesap verdiğinizi bile anlayamamışsınızdır. Ama bazı insanlar vardır, 2 dakikalık beraberliğinizde durumu hemen hakim&mahkum sahnesine getirir. Bay/Bayan bilir, anlatır, söyler, önerir, tabiki bu onun en doğal hakkıdır; çünkü o BİLİR. Ona vahiy gelmiştir bir yerlerden doğruların en doğrusunu bilir. Ve en doğal hakkıdır, sizi bilgilendirmek, yargılamak ve gereken cezanızı vermek. Tanrı görevlendirmiştir onu bu kutsal görevle, aksatmadan yapar görevini. suçunuz "yeşil kağıt" olmaktır, onca beyaz kağıt arasında. Neyine ki senin yeşil olmak, bak etraftaki bütün kağıtlar beyaz. Sen mi akıllısın bi tek, kral ve kraliçelerin aklına gelmememiştir de senin gibi bi marabanın mı aklına gelmiştir yeşil olmak. Niye olagelen düzeni bozuyorsun? Niye yeşil olup onların beyazlığını daha bi vurguluyorsun, sen terörist misin????? Büzüşüp kalırsın, ard arda açıklamalar yaprken bulursun kendini. Mahkeme kurulmuş bi kere, yargılanacaksın, kalem kırılacak, asılacaksın.........Ya da onlar gibi olacaksın.

Ya da Che gibi hepsine birer nanik yapar, açıklama gereği bile duymadan, sırtını dönüp gidersin. İşte o anda kendilerinin belirledikleri krallıklarına, monarşilerine son vermiş olursun, sonsuza kadar. Ve kendi küçük dünyanın kral ya da kraliçesi olursun. Bu yargısız dünyaya asla onları sokmaksızın.