Çok uyanık olmadıkça, özgür bir şekilde hareket edemeyeceksin. En iyi ihtimalle, hapishane değiştirirsin. Birinden diğerine geçersin ve ikisi arasındaki yürüyüşten keyif alabilirsin. Dünyada olan da budur. Hapishane değiştirmenin verdiği küçük bir özgürlük hissi vardır. Bir hapishanden diğerine -aradaki yürüyüşte- kendini iyi hissedersin. Sonra yine aynı tuzağa düşersin, farklı bir isimle. Tüm ideolojiler bir hapishanedir, onların farkında ol.
Osho
Osho
9 yorum:
Beden kafesindeki esaretimiz ruhumuzu ne denli özgürleştirebilirsek (bedenle kayıtlı olan tavır ve davranışlarımızdan kurtulabilirsek) işte o zaman sonsuz okyanusuna kavuşacak.Bedende ölüp ruhta dirilmek de desek buna olur gugukum. Sevgilerimle.
Osho'nu sözleri, her seferinde "ben bunu bu kadar net ifade edemezdim" hayıflanması hissi getiriyor.
Çok güzel!
:)
yazdığın bu yazı bana bir sözü hatırlattı,seninle de paylaşmak istedim...
"Aşırı uçlar,ardında yaşamın sona erdiği,sınırlar demektir ve sanatta da politikada da aşırılığa duyulan tutku, ölüme duyulan örtük bir özlemdir..."
sevgili ekmekçi kız, aynen, ne güzel ifade etmişsin:D sen de bana aynı duyguyu hissetirdin şimdi bir osho bir de halil cibran senin bu düşündüğünü düşündürür bana
sevgili ebruli günce, gerçekten çok hoşuma gitti bu söz.
ah sufim benim. ne çok esaret zincirimiz var: maddiyat, görünürde manevi sevgiler, hırs, kin......
Sufi'nin dedigine katiliyorum.
Hatta ilk gencligimizde pek farketmiyoruz ama galiba insanin yasi ilerledikce daha bir farkediyor bu bedenin adeta bir kafes oldugunu ve limitlerinin pek bir fazla oldugunu...Hatta bununla ilgili de bir yazi yazmistim.
http://hayattanmasallardanbiraz.blogspot.com/2009/08/hapsolmus-bedenlerde-yasamak.html
sevgi ve selamlarimla
Sevgili Biraz, haklısın ama acaba bunu nasıl aşabiliriz? mutlaka bir yolu olmalı.
Birazcım, yazını okuyunca ne yapmak gerektiği ortaya çıktı:D
Yorum Gönder